අපි නොදන්න ආශ්චර්යය !

2005 දී මහින්ද රාජපක්ෂ ජනපති බවට පත්වූයේ  දකුණෙන් ගමේකමට ලක්ෂ ගානට වැටුණු ඡන්දත් විමල් ඇතුළු ජ.වි.පෙ. මහින්දව පුම්බපු පිම්බීමත් නිසාය.එහෙම ජනාධිපති වුණු මහින්ද මහත්තයාට දැන් ඉතින් මොනවා කරන්නද කියා තේරුමක් තිබුන බවක් පෙනෙන්ට තිබුනේ ද නැත.කරන්නට දෙයක් නැතිව ඉන්නකොට කොටියා මාවිල් ආරුව වැසුවේය.කොටියා යුද්ධය ඉල්ලුවේය.එහෙත් මහින්ද දුන්නේ නැත.මහින්ද චින්තනයෙත් තිබුණේ ප්‍රභාකරන්ව පුද්ගලිකව වුවද හමුවී සාකච්ඡා කරන්නට තමා සූදානම් බවය.ඒ නිසා මහින්ද යුද්ධයක් ගැන හිතුවේම නැත.එහෙත් කොටියා යුද්ධය ඉල්ලනකොට ඒක මහින්දගෙන් ඉල්ලලා දෙන්න පිරිසක් සිටියෝය.ජ.වි.පෙ. හා හෙළ උරුමය කොටියාට යුද්ධය ඉල්ලලා දුන්නේය.හමුදාවේ කොල්ලො ටික ඇ‍ඟෙන්ම යුද්දෙට බැස්සේය.හමුදාවේ ඉහළ පුටුවලට නියම වැඩකාරයෝ ටික නැග්ගේය.යුද්ධය දවසින් දවස ජයග්‍රාහීව ඉදිරියට ඇදුණි.හමුදාව උතුරේ යුද්දෙන් දිනනකොට මහින්ද දකුණේ ඡන්දවලින් දිනන්නට පටන් ගත්තේය.ඒ ඡන්ද දින්නේ "රට සුරකින සටන රකිමු" කියාය.ඊට පස්සේ ජනාධිපතිවරණයට ඇවිත් කීවේ,මහරජුට කළ ගුණ සලකන්න කියාය.මහ ඡන්දෙට ඇවිත් තවත් දෙයක් කීවේය.ඒ "ශ්‍රී ලංකාව ආසියාවේ ආශ්චර්යය" කරන්න ඡන්දෙ දෙන්න කියාය.මේ ඔක්කොටම මිනිස්සු ඉහටත් උඩින් ඡන්දය දුන්නේය.අවුරුදු 30ක යුද්දෙ නවත්තපු මහින්දට කියපු අනිත් ඒවාත් කරන එක කජ්ජක්දැයි මිනිස්සු හිතුවා වෙන්නට පුළුවන.එහෙත් දැන් බලනකොට යුද්දෙ දිනාගත්තෙත් මහින්ද හින්දමද කියලා ආයෙත් හිතන්නට වෙලාය.ඒ ඉන් එහා කියපු කරපු දෙයක් නැති නිසාය.

සිව් වසරක යෝධ සංවර්ධනය කියලා යෝධ කටවුට් ගැහුවට රට සංවර්ධනය වෙන්නේ නැත.මං මාවත්,පාලම් ඉදි වෙන්නට ඕනෑය.එහෙත් ගුවන් පාලම් 2,3ක් හැදුවම ඒක යෝධ සංවර්ධනයක් වෙන්නේ නැත. ඉස්සර වාහන ගිය විදියටම අදත් පාරේ වාහන ටික යන්නේය.කොහොම වුනත් ලංකාව දැන් ආසියාවේ ආශ්චර්යයක් වේගෙන එන්නේය.

රාජපක්ෂ ආණ්ඩුව රටේ ආශ්චර්යය පාන්න වූයේ අද ඊයේ නොවේ.කලින් තිබුණ ආණුඩුව ඕනෑ තරම් ආශ්චර්යයන් කර පෙන්නුවේය.ප්‍රශ්න පත්‍රයක අඩුපාඩු ටිකක් තිබීම,ඉඳ හිට බෙහෙත් බෝතල්වල අනං මනං තිබීම මහා ලොකු දෙයක් නොවේ.එහෙත් හදන හදන ප්‍රශ්න පත්තරේ වැරදෙන එක,ප්‍රශ්නත් එක්ක උත්තර එන එක,එක විභාගෙ දෙපාරක් තියන්න වෙන එක,ගේන ගේන බෙහෙත් කුප්පිවල එක එක ජාති තියෙන එක ....මේවානම් ආශ්චර්යයන්ය.ලෝකෙ ලොකුම කැබිනට් එක අපි වගේ පුංචි රටක් නඩත්තු කරපු එක ආශ්චර්යයක්ය.එකම ආණ්ඩුවේ කලින් හිටපු ඇමතියන් කරපුව දැන් ඇමතිලා හොය හොය කියන්නේ ඒ කරපු ආශ්චර්යයන් කොතරම් ද කියාය.


දැනුදු රටේ දවසින් දවස ආශ්චර්යයන් සිදුවෙමින් තිබේ.යුද්ධයට නායකත්වය දුන් යුද හමුදාපතිවරයා හිරේට ගොස් ඇත.අද වන තුරු ඔප්පු කළ සාක්ෂියක් නැත.දහස් ගණන් මිනිස්සු මරපු,ළමා සොල්දාදුවෝ බඳවා ගත්තු කොටි නායකයා නියෝජ්‍ය ඇමති වෙලාය.ප්‍රභාගෙන් පසු කොටි නායකයා ලෙස ප්‍රකාශ වූ කේ.පී. හමුදා ආරක්ෂාව මැද උතුරේ නිදහසේ සංචාරය කරන්නේය.රාජපක්ෂවරුන්ට එරෙහි වන්නන්ට රටෙන් යන්නට තරම් දේ සිදු වන්නේය.එහෙයි කිව්වොත් සුර සැප ලැබෙන්නේය.


එක ඇමතියෙක් උපවාස කරන්න ගත්තේ මැරුණත් බූන්ගේ කමිටුව හකුළා ගන්නා තුරු නැගිටිනේ නෑ කියාය.එහෙත් බූන් කමිටු සාමාජිකයින් ගණන තවත් වැඩි කළේය.ඇමතිතුමා කිසිම කතාවක් නැතුව වතුර බීලා උපවාසේ හමාර කළේය.තව ඇමති කෙනෙක් ඩෙංගු මඩින්න සමෘධි නිලධාරියෙක් ගස් බැන්දේය.එතනට ගිහින් "මෙයාව ගැට ගහන්න" කියපු ඇමති පාර්ලිමේන්තුවේදී කියන්නේ තනියම කැමැත්තෙන් ගැට ගැසුණා කියාය.අනික් පැත්තෙන් මර්වින් ඇමතිතුමා මිනිස්සු ගස් බැඳපු එක හොඳයි කියලා තවත් පිරිසක් උද්ඝෝෂණයකුත් කරයි.

උදේ හවා මිනිස්සුන්ට ඕනෙවෙන කෑම බීම ටික දවසෙන් දවස වැඩි වෙයි.එහෙත් වාහන මිල ටිකක් බැස්සේය.ජී.එස්.පී. ප්ලස් එකත් නැත.පඩි වැඩි කරන්න ඉල්ලපු රටේ විදවත් ආචාර්යවරුන්ගේ තියෙන පඩියත් කැපුවේය.ඇමතින්ට පොලීසිය එක විදියක්ය.අපිට තව විදියක්ය.හරියට වෙනම රාජ්‍යයක් වගේමය.මේ ඔක්කොම බලනකොට ලංකාව ආසියාවේ විතරක් නොව "ලෝකයේම ආශ්චර්යය" වී හමාරය.