If you can't read,please click on here.

Wednesday, October 21, 2009

"ශ්‍රී ලංකා ජනාධිපති රක්ෂණය"

මෑතකදී පැවති සියලුම මැතිවරණවලදී විපක්ෂයෙන් රජයට නැගුණු ප්‍රබල චෝදනාවක් වූයේ රාජ්‍ය දේපළ හා මාධ්‍ය විශාල ලෙස රජයේ මැතිවරණ ක්‍රියා දාමයට යොදා ගන්නා බවකි.එහෙත් මෙය මේ රජය පමණක් කළ ක්‍රියාවක් යැයි පැවසිය නොහැක.පවතින්නාවූ ඕනෑම රජයක් තම මැතිවරණ කටයුතු සදහා සුලුවෙන් හෝ රාජ්‍ය බලය හා දේපළ යොදා ගන්නා බව නොරහසකි.
එහෙත් මේ තරම් නිර්ලැජ්ජාශීලීව රජය තම මැතිවරණවලට සිය බලය,ධනය,දේපළ හා මාධ්‍ය යොදා ගත් කාලයක් නම් මා දැක නැත.මාධ්‍යවල හැසිරීම නම් ඉතා පිළිකුල් සහගතය.මේ සියල්ලේදී වඩාත් පුදුමය දනවන කාරණාව වන්නේ රජය තමාට තරගයක් නැතයි කියමින්ම,රජය ඉතා ජනප්‍රිය බව කියමින්ම මෙලෙස ඡන්ද ව්‍යාපාරයේ යෙදීමයි.
දැන් අලුතින්ම ප්‍රචාරය වන වෙළද දැන්වීමක් දුටු විට මට ඒ ගැන ලියන්නට ඕනෑ බව සිතුණි .මීට ප්‍රථමයෙන්ද රාජ්‍ය ආයතනවල වෙළද දැන්වීම් අපි දැක ඇත්තෙමු.එහෙත් එය මැතිවරණ ප්‍රචාරක දැන්වීමක ආකාරයක් ගත්තේ නැත.කාලයක් පෞද්ගලික අංශය සතුව තිබූ රක්ෂණ සමාගම වාසුදේව නානයක්කාර මහතාගේ උත්සහයක ප්‍රතිඵලයක් වශයෙන් යළිත් රජයට පවරා ගැනුණි.එය මහින්ද චින්තනයෙන් කරන්නට සිතා සිටි දෙයක්ද නොවේ.කෙසේ හෝ දැන් ප්‍රචාරය වන දැන්වීම පූර්ව මැතිවරණ ප්‍රචාරණයක් බදුය.
සාමාන්‍යයෙන් වැඩි පුර වෙළද දැන්වීම් අවශ්‍ය වන්නේ තම අලෙවිය වැඩි කරගැනීමටය.නැතිනම් බංකොළොත් වන තත්වයක් නිර්මාණය වී ඇති විටෙකඑයින් ගොඩ එන්නටය.කෙසේ වුවත් රාජ්‍ය යාන්ත්‍රණයෙන් වෙන්ව තිබුණු නිසාදෝ රක්ෂණය මෙතෙක් කල් සාර්ථකව ගමන් කරමින් තිබේ.රජයට පවරා ගන්නා විටත් එය රක්ෂණ ක්ෂේත්‍රයේ ප්‍රමුඛයාව සිටියේය.සරලව කියතොත් දැන්වීම්වලින් තොරව වුවද ඉදිරියට යෑමට
ශ්‍රී ලංකා ඉන්ෂුවරන්ස් ආයතනයට හැකියාවක් ඇත.එහෙත් වෙළද දැන්වීමක් ප්‍රචාරය කිරීමට ඕනෑම අයෙකුට ඇති අයිතිය ගැන මම ප්‍රශ්න නොකරමි.ප්‍රශ්නය ඇත්තේ එහි අන්තර්ගතයයි.අයෙක් පවසන්නේ "අපේ ජීවිත රැකුනේ ජනාධිපතිතුමා හා මේ රජයට පිං සිද්ධ වෙන්න" යනුවෙනි.තවකෙකු පවසන්නේ ජනාධිපතිතුමා හා මේ රජය තමන්ට විශ්වාස කළ හැකි බවයි.එය දකින මට නම් සිහියට එන්නේ ළගදීම මහ මැතිවරණයක් හා ජනාධිපතිවරණයක් පැවැත්වෙන බවයි.රක්ෂණ සමාගම බංකොළොත් වී නැතත්,වෙළද දැන්වීමකින් පවා තමාට ලකුණු දා ගන්නට උත්සාහ කිරීමට තරම් මේ රජය බංකොළොත් වී ඇත්දැයි මට සිතේ.කාලයක් ටෙලි නාට්‍යයක රගපාන නලු නිළියන් යොදා ගෙන සන්ධානය මිනිත්තු 30ක ඡන්ද ප්‍රචාරක වැඩසටහනක් කළ බවද අපට මතකය.මෙහෙම ගියාම බලන්න ප්‍රවෘත්ති හා වැඩසටහන් පමණක් නොව වෙළද දැන්වීමුත් නැති වෙනු ඇත.
මෙතෙක් අප මධ්‍යස්ථ යැයි සිතා සිටි ඇතැම් පෞද්ගලික මාධ්‍යද දැන් රජයට කඩේ යෑමට පටන් ගෙන තිබේ.ඒ බව ඔවුන් ගේ හරබර,සමබර පුවත් විකාශවලින් පෙනේ.මට හැගෙන ආකාරයට ඉහත කී වෙළද දැන්වීම අවසානයේ "මෙම දැන්වීම මුදල් ගෙවා ප්‍රචාරය කරන ලද්දකි." යනුවෙන් සදහන් වේ නම් වඩාත් උචිත වනු ඇත.

Wednesday, October 14, 2009

රාජපක්ෂ නොවේනම්........බුලතට ළංවෙනු අවදානම්

ඇස්.ඩබ්.ආර්.ඩී.බණ්ඩාරනායක මහතා එ.ජා.ප. යෙන් ඉවත් වූ පසු ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය තැනුවේය.ශ්‍රී.ල.නි.ප. යේ ඇරඹුම එවකට තිබූ ඒකාකාරී දේශපාලන ප්‍රවාහයට නව පණක් ලැබුනාක්මෙන් විය.එහෙත් වැඩි කල් නොයාම මෙරට ජනයාට තේරුම් යන්නට වූයේ එය දේශපාලන පක්ෂයකට වඩා බණ්ඩාරනායකවරුන්ගේ බූදලක් බවට පත් වන ආකාරයයි.පක්ෂයේ නායකත්වය බණ්ඩාරනායකවරයෙකුගෙන් හෝ බණ්ඩාරනායකවරියකගෙන් ගිලිහී නොයන්නට පවුලේ සාමාජිකයෝ වග බලා ගත්හ.එහෙත් චන්ද්‍රිකා ජනපතිනියගේ ධූර කාලය නිමා වෙත්ම තම දේශපාලන උරුමය තව දුරටත් තමා වෙතම තබා ගන්නට බණ්ඩාරනායකවරු අපොහොසත් වූහ.ශ්‍රී.ල.නි.ප. යේ පාලනය ‍හොරගොල්ලෙන්,මැදමුලනට මාරු විය.දැන් එළඹ ඇත්තේ රදපස යුගයයි.


රාජපක්ෂ පාලනයේ ආරම්භයේ සිටම විපක්ෂය ඊට දැඩි ලෙස පරිභව කරන්නට පටන් ගත්තේය.රාජපක්ෂ සමාගම නමින් නමක්ද පට බැදුණේය.එහෙත් මේ රට පාලනය කරන්නේ රාජපක්ෂද,බණ්ඩාරනායකද නැතිනම් වික්‍රමසිංහද යන්න මේ රටේ ජනයාට වැදගත් නැත. අපට අවශ්‍ය වන්නේ කවුරුන් හෝ කරන දෙයක් හරියට කරනවාද යන්න පමණි.ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා ආරක්ෂක ලේකමිවරයා වීම ප්‍රධාන විපක්ෂයට ප්‍රශ්නයක් වුවත්,මෙරට ජනයාට ප්‍රශ්නයක් නොවූයේ ඒ නිසාය.ඒ මහතා යුද්ධය යුද්ධයක් විදියට කළේය.මහින්ද මහත්තයාද ජනාධිපතිවරයා ලෙස යුද්ධය දිනන්නට අවැසි දෑ කළේය.එබැවින් රටේ මුලු අමාත්‍ය මණ්ඩලයම රාපක්ෂවරුන්ගෙන් සැදුම්ලත් වූවත්,තමාට ප්‍රශ්නයක් නැතැයි ඡන්ද දායකයාද තීරණය
කළේය.ඌවට උඩින් ගෙනත් අතහැරිය ශෂීන්ද්‍ර රාජපක්ෂ මහතාව වාර්තාගත මනාපයෙන් දිනවා ජනතාව පැවසුවේ එයයි.එහෙත් දැන් දැන් එන පාට හරි නැත.
මහින්ද මහත්තයා ජනාධිපති වන්නට කලියෙන් කතා කරපු හැටි දැන් බොහෝ දෙනෙකුට මතකවත් නැත.වීදුරු කූඩුවක් ඇතුලට වී උක්ත ආඛ්‍යත පද ගළපගන්නට එතුමා මහත් වෙහෙසක් දැරුවේය.රාජ ලීලාව හෝ සිංහ ලීලාව නොව තමාව දිනවන ඕනෑම කෙනෙකු කියන ඕනෑම දෙයක් කර දෙන්නට එදා එතුමා සූදානම් වී සිටියේය.දැන් එතුමා රජෙකි.සිංහයෙකි.ඒ නිසා රට පාලනය කරන හැටි එතුමා ට කියලා දෙන්නට දැන් කාටවත් බැරිය.
ඊයේ පෙරේදා පාපන්දුවකට පයින් ගැසූ රාජපක්ෂ මහතා
දැනටමත් බොහෝ දෙනෙකුට පයින් ගසා ඉවරය.මහින්ද මහත්තයා 2005 ජනාධිපතිවරණයට ඉදිරිපත් වූ පසු,එතුමා දිනවන්නට බොහෝ දෙනෙකු දර දිය ඇද්දෝය.උගුර ලේ රහ වන තුරු වේදිකා දෙවනත් කරමින් මොර දුන්නෝය.මහින්ද මහත්තයා ජනාධිපති වුනාම අපිටත් හඳ පායනු ඇතැයි ඔවුහු සිතුවෝය.එහෙත් තමන්ගේ පස්ස පැත්තට පා පහර වදින විට තමාට හිතුවටත් කලින් හඳ පායා ඇති බව ඇතමුන්ට තේරුම් ගියේය.රටේ ලෝකේ නැති බොරු ගොතා ගෙන රනිල් මහත්තයාව පරද්දන්න ගිය ඈයෝ රනිල් මහත්තයාවම සොයා ආවෝය.අපේ නායකතුමා රනිල් වික්‍රමසිංහ යැයි ඔවුන් කියන්නට විය.පා පහරේ සැර කොච්චරද කියා දැනගන්නට ඒ ටිකම ඇතිය.ඒ අයට දෛවය සරදම් කළේ එහෙමය.
මහින්දාගමනයට පාර සැදූ ජ.වි.පෙ.ටද වැඩි කල් නොයාම තමන්ගේ වැඩක් බලා ගන්නට සිදු විය.අද ආණ්ඩුවේ මන්ත්‍රීන්ට,ඇමතීන්ට ලොකුම බයිට් එක වී ඇත්තේ ජ.වි.පෙ. බව පසු ගිය මැතිවරණ වේදිකාවලදී පෙනී ගියේය.එහෙත් චම්පික මහත්තයාලා
සිතුවේ තමන්ටවත් රජතුමා සලකනු ඇති කියාය.එයාලට බෙදන්නට කියා තමන්ට වෙනම හැන්දක් නැති බව රාජපක්ෂ මහතා පෙන්වා දී අවසන්ය.13 සංශෝධනය ගැන ආයේ කවදාවත් නොකියන්නට චම්පික මහත්තයා තීරණය කරන්නට ඇත්තේ ඒ නිසාය.විමල් මල්ලීටත් දැන් වැඩ වැරදී ගෙන එන බව පෙනේ.හෙට අනිද්දාම මල්ලීටද රාජපක්ෂ සාමාජිකත්වය ගන්නේද නැත්නම් ගෙදරම යන්නේද යන්න තීරණය කරන්නට සිදුවෙනු ඇත.රාජපක්ෂවරයෙකු හෝ රාජපක්ෂවරියෙකු නොවී සන්ධානය දිනවන්නට යෑම ගැන මීට වඩා දූර දර්ශී විය යුතු බව මෙරට විවධ දේශපාලන පක්ෂ නියෝජිතයින්ට රාජපක්ෂවරු පෙන්වා දී ඇත.


මෙතෙක් තමන්ට රජකමට එන්නට පාර කියූවන්ට රාජපක්ෂ මහත්වරු එසේ සැලකුවද ජනතාවට තදින් දැනෙන්නේ නැත.එහෙත් රාජපක්ෂ සමාගමට අලුතින්ම එපා වූයේ ජෙනරාල් සරත් ෆොන්සේකා මහතාව වීම නම් අන්තිම කැත වැඩක් ලෙස කාටත් දැනී තිබේ.ජනාධිපතිකමට එන විට යුද්ධයක් ගැන හිතලාවත් නොතිබුණු මහින්ද මහත්තයා ජාතියේ පිනට පහළ වූ මහ රජාණන් වූයේ ෆොන්සේකා මහතාගේ විශිෂ්ඨ යුධ නායකත්වය නිසාය.කාට කොහොම සැලකුවත් හමුදාපතිවරයාට එ‍්සේ සැලකීම යුතු නැත.එහෙත් එය සිදුවී තිබේ.රාජපක්ෂවරුන් කාටත් සිහියට නගන්නේ "කාරිය කෙරෙන තුරු කාගෙත් රැවටිල්ල" යන කවි පදයයි.තමාට අවැසි සියල්ල කරගෙන පයින් ගසා විසි කිරීම ඔවුන්ගේ න්‍යාය වී තිබේ.එසේ විසි නොවී ඉන්නට නම් කළ හැකිව තිබෙන්නේ උපතින් බැරි නම් ක්‍රියාවෙන් හෝ රාජපක්ෂවරයෙකු වීම පමණි.

ජන බලය ,යුධ බලය තිබූ මිනිසුන්ට මෙහෙම සැලකුව රජතුමන් දවසකට එතුමාට කතිරය විතරක් ගැසූ, වෙන මුකුත්ම නැති අපට කොහොම සලකනු ඇද්ද?දේවාලය ඉහට කඩා වැටේ කියා සිතන්නේනම් වදින්න යන්නෙම නැතුව ඉන්න එක කාටත් හොදය.

Monday, October 12, 2009

යුධ ජය විකිණී අවසන්...දකුණෙන් රජයට රතු එළියක් !

තැනින් තැන කඩින් කඩ වැසි වසින්නාක් මෙන් පැවති පළාත් සභා මැතිවරණ වරුසාව පසුගිය 10 වෙනිදා නිමාවට පත්විය.සමස්ථ ප්‍රතිඵලයට අනුව වත්මන් සන්ධාන රජය 68%ක ඡන්ද ප්‍රතිශතයක් හිමි කර ගනිමින් එම මැතිවරණයද ජයග්‍රහණය කළේය.මෙහිදී ප්‍රධාන විපක්ෂය වූ එක්සත් ජාතික පක්ෂයට එකදු ආසනයක් හෝ ජය ගැනීමට නොහැකි වූ අතර,එය උතුරු මැදදීත්,වයඹදීත්,සබරගමුවේ හා ඌවේදීත් කැපී පෙනෙන ලක්ෂණයක් විය.සන්ධාන රජය පවසන්නේ දකුණේදී තමන් විශිෂ්ඨ ජයග්‍රහණයක් ලද බවය.එහෙත් සන්ධානය ලැබූ මේ ජයග්‍රහණය සැබැවින්ම රාජපක්ෂ රජයට ලැ‍බුණු ජයග්‍රහණයක් ද?මෙතෙක් පැවති සියලු පළාත් සභා අතරින් සන්ධානයට පහසුවෙන්ම ජය ගත හැකිව තිබූ පළාත් සභාව දකුණු පළාක් සභාවයි.අපේ භාෂාවෙන් කිවහොත් දකුණ ජයගැනීමට සන්ධානයට ගේමක් තිබුණේම නැත.රාජපක්ෂ ජනපතිවරයා දකුණ අවසන දක්වා තබා ගන්නට ඇත්තේද මී ළග මහ මැතිවරණයට පෙර දකුණෙන් අති විශිෂ්ඨ ජයග්‍රහණයක් ලබමින් විපක්ෂය කුජීතකොට අතුගා දමන්නටය.එහෙත් දකුණේදී තමන් අපේක්ෂා කළ ප්‍රතිඵලය රජයට ලැබුනේ නැත.


මේ මැතිවරණය පැවැත්වූයේ ත්‍රස්තවාදයෙන් රට මුදා ගෙන හය මසක් ගතවෙන්නටත් මත්තෙන් බව අප අමතක නොකළ යුතුය.අනෙක් පැත්තෙන් දකුණ යනු රාජපක්ෂ මහතා ජනපති පුටුවේ වාඩිකරවන්නට ඉහළින්ම ජන වරම ලබා දුන් පළාතයි.එහෙත් මේ ප්‍රතිඵලය තුළ රජයට උදම් අනන්නටනම් දෙයක් ඉතිරි වී නැත.සෑම පළාත් සභාවක්ම විසිරවනු ලැබූ දා පටන් ජනපතිවරයාගේ සිට පහළම ප්‍රාදේශීය නායකයා දක්වා මැතිවරණය වෙනුවෙන් වෙහෙසුණහ.මධ්‍යම පළාතේදී රාජපක්ෂ ජනපතිවරයා මහනුවර නැවතී සිට ඡන්ද ව්‍යාපාරය මෙහෙය වීය.සියලුම මැතිවරණවලදී වෙනමම මෙහෙයුම් කමිටු පත්කොට කැබිනට් මණ්ඩලයම අදාළ ප්‍රදේශයේ මැතිවරණ ප්‍රචාරණ කටයුතුවල නිරතකොට තිබුණි.එසේ බලන විටනම් යෝධ කැබිනට් මණ්ඩලයක් සිටීම ජනපතිවරයාට වැඩ පහසු කර ගැනීමට හේතුවේ.සෑම ආසනයකටම යවන්නට ප්‍රමාණවත් තරම් අමාත්‍යවරු රාජපක්ෂ රජය සතුව සිටී.
කෙසේ වුවද විපක්ෂය වෙත ප්‍රචණ්ඩත්වය මුදා හරිමින්ද,රාජ්‍ය දේපළ බහුල ලෙස යොදා ගනිමින්ද,ජනපතිවරයාගේ මහත් පරිශ්‍රමයෙන්ද අවසානයේ රාජපක්ෂවරුන්ගේ නිජ බිමෙන් සන්ධානයට හිමිවන්නේ 68%කි.පළාත තුළ අවම ඡන්ද ප්‍රතිශතය වූ 66.95% ලැබී තිබෙන්නේ හම්බන්තොටින් වීම විශේෂත්වයකි. එහෙත් කවදත් එ.ජා.ප. යට හිතකර වූ ඌවේදී රජය මීට වඩා විශිෂ්ඨ ජයක් ලැබුවේ‍ය.ඌව පළාත් සභා මැතිවරණයේදී සමස්ත ප්‍රත්ඵලයෙන් සන්ධානය 72.39%ක් ලබා ගත් අතර බදුල්ලේදී 67.79%ක් හා මොණරාගලදී 81.32%ක් ලබා ගන්නට රජයට හැකි විය.මේ ජයග්‍රහණයෙන් ප්‍රීති පුමෝදයට පත් සන්ධාන රජය සිතු සිතු සේ තම දූෂිත රාජ්‍ය පාලනය එලෙසම ගෙන ගිය අතර දකුණෙන් 90%ක් ලබා ගන්නා බවත්,විපක්ෂයට යන එන මං නැති වන බවටත් කට මැත දොඩවන්නට වූහ.එහෙත් එ.ජා.ප. බලකොටුවක් වූ බදුල්ලෙන් මෙවර ලබා ගත් ඡන්ද ප්‍රතිශතයවත් ලබා ගන්නට ජනපතිවරයාගේ දිස්ත්‍රික්කය වූ හම්බන්තොටදීවත් සන්ධානයට නොහැකි විය.එහෙත් දැන් දේශපාලනික වශයෙන් නැති වී ඇතැයි ආණ්ඩුවේ ඇමතිවරු පැවසූ ජ.වි.පෙ. හම්බන්තොටදී 11%ක් ලබා ගන්නට සමත් වී තිබේ.මේ සියල්ල මෙසේ සිදුවන්නේ රජයට වාසි දායක ලෙස සියලුම සාධක පවතින අවස්ථාවකදීය.එසේනම් මෙය අති මහත් ජයග්‍රහණයක් ලෙස හුවා දක්වන්නට යෑම කෙතරම් නිවැරදිද යන්න රජයටම සිතා බලන්නට සිදුවනු ඇත.
මී ළගට සොයා බැලිය යුත්තේ එ.ජා.ප. යේ ඡන්ද පදනම බිද වැටී ඇද්ද යන්නයි. එය සංසන්දනය කළ යුත්තේ 2004 පළාත් සභා මැතිවරණය සමගය.2004 දකුණු පළාත් සභා මැතිවරණයේදී එ.ජා.ප. ය ගාල්ලෙන් 139,168
ක් ලැබූ අතර 2009 දී එය 140,175 කි.මාතරදී පිළිවෙලින් 94448 ක් හා 94614 කි.හම්බන්තොටදී එ.ජා.ප. ය 2004 දී 58327ක් ලැබූ අතර එය නිමවූ 2009 මැතිවරණයේදී 62,391 කි.මේ අනුව දිස්ත්‍රික්ක 3 දීම එ.ජා.ප. යට මීට පෙර තිබූ මැතිවරණයට වඩා එකදු ඡන්දයක් හෝ අඩුවී නොමැත.එනම් එ.ජා.ප.යට තිබූ ඡන්ද එයින් ගිලිහී සන්ධානයට එකතු වී නොමැති බව උපකල්පනය කිරීම සාධාරණය.මෙහිදී ඡන්දය පාවිච්චි නො කළ පිරිස 541,817කි.එමෙන්ම 2005 ජනාධිපතිවරණයේදී රාජපක්ෂ මහතාට ජනාධිපති අපේක්ෂකයෙකු වශයෙන් හම්බන්තොටින් 202,918 ලැබෙන විට එතුමා මේ රටේ ජනාධිපති වී සිටියේද නැත.එහෙත් මෙරට ජනාධිපතිවීමෙන් පමණක් නොව ත්‍රස්තවාදය මුලුමනින්ම පරදා රාජාභිෂේකයට පත්වූ පසු,එනම් 2009 පළාත් සභා මැතිවරණයේදී සන්ධානයට හම්බන්තොටින් ලැබී ඇත්තේ 192,961 ක් පමණි.
කෙසේ වුවද රජය දකුණත් ජය ගෙන අවසන්ය.මේ සියල්ල ලීවේ රජය පරාජය වූ බව කියන්නට නොව්.එහෙත් දකුණෙන් රතු එළියක් යාන්තමට දැල්වීගෙන එන බව කියන්නටය.මෙම මැතිවරණ ප්‍රතිඵලය අතිශයින් සරලව විශ්ලේෂනය කිරීමෙන් ඇගවෙන්නේ එයයි.
ලබන වසරේ මහ මැතිවරණයකට යා යුතුව තිබේ.නැගෙනහිර ඡන්දය ළගා වන විට ජනපති ඔලුවිල් වරාය බලන්නට ගියේය.ඌවේ ඡන්දයට ඔන්න මෙන්න කියා ජනපති ඌවේ විශ්ව විද්‍යාලය විවෘත කළේය.දකුණේ ඡන්දයට මාතර රාහුල විදුහලේ පිහිනුම් තටාකයක් විවෘත කළේය.රාජ්‍ය මාධ්‍ය ඔස්සේ දකුණේ විශාල සංවර්ධනයක ඡායාවන් ඡන්ද දායකයාගේ මනස තුළ හොල්මන් කළේය.එහෙත් මේ සියලු පරිශ්‍රමයන් කොට අවසානයේ ලක්ෂ 5කට අධික පිරිසක් ඡන්දය නොදුන් තත්වයක් ද තිබියදී රජයේ මැතිවරණ ජය පසු බෑමකට ලක්වී තිබේ.මොණරාගලින් මීට මාස 4කට පෙර 81%ත් ලැබූ සන්ධානය,හම්බන්තොටින් 66%කට පසු බැස තිබෙන බව පිළිගන්නට සිදුවේ.
එහෙත් තවම රජය පරාජය වී නැත.යුධ ජය විකුණා ගෙන රණවිරු ජය මතින් එක එකා මරා ගනිමින්,තමාගේම පක්ෂයේ එකාගේ මනාප හොරා ගනිමින් සන්ධාන රජය නැටූ විගඩම් නිමා කරන්නට කාලය පැමිණ තිබේ.මා මීට පෙර ලිපියේ කී පරිදි,යුධ ජය වෙනුවෙන් රජයට කෘත ගුණ සැලකීම දකුණේ මැතිවරණයෙන් නිමා වෙනු ඇත.දකුණේදී ඡන්ද නොදුන් ලක්ෂ 5ත්,වයඹදී ඡන්දය නොදුන් ලක්ෂ 6ත්,මධ්‍යම ලක්ෂ 5ත්,බස්නාහිර ලක්ෂ 14ත් මහ මැතිවරණයේදී නිහඩ වේ යැයි සිතිය නො හැකිය.එබැවින් රාජපක්ෂ රජය දැන්වත් ජනතාවාදී රජයක් වන්නට මොනම හෝ උත්සාහයක් දරනු ඇතැයි අපි බලාපොරොත්තු වෙමු.


Wednesday, October 7, 2009

මී ළග මැතිවරණයේදී ඔබේ තීන්දුව?


මේ ගෙවී යන්නේ ලාංකික දේශපාලනයේ සුවිශේෂී වූ කාල වකවානුවකි.පුරා දශක තුනක් මේ පුංච් දිවයින වසා ගෙන තිබූ ත්‍රස්තවාදයේ සාපය මෙරටින් අතුගා දමන්නට රාජපක්ෂ ජනපතිවරයා වීරෝධාර රණවිරු සේනා බල මුලුවලට නායකත්වය දුන්නේය.මෙරට ඉතිහාසයේ රන් අකුරින් ලියවෙන මෙකී සුවිශේෂී සන්ධිස්ථානයට ළගා වීමත් සමග රාජපක්ෂ නාමය මෙරට ජන හදවත් තුළ ආදරයට පත් වූ බව නොරහසකි.එය කෙතරම් බල සම්පන්න වීද යත්,රාජපක්ෂ මහතාගේ නායකත්වය යටතේ ශ්‍රී.ල.නි.ප.ය ප්‍රමුඛ සන්ධානයක් මින් පෙර නොවූ විරූ ලෙස මැතිවරණ ජයග්‍රහණය කරන්නට පටන් ගෙන තිබේ.මේ සියලු මැතිවරණ ජයගන්නට රාජපක්ෂ ජනපතිවරයා ප්‍රමුඛ රජයට අවැසි වූයේ මෙකී යුධ ජයග්‍රහණයම පමණකි.තැනින් තැන,කඩින් කඩ මැතිවරණ පවත්වමින්,රාජ්‍ය දේපළ බහුලව යොදා ගනිමින් මහජන මුදල් කෝටි ගණන් විනාශ කරමින් මේ මැතිවරණ පැවැත්වූවද,මෙරට ඡන්ද දායකයා මේ වන තුරුම යුද ජය වෙනුවෙන් කතිරය ගැසුවේ තම ජන ජීවිතය බියෙන් ,සංත්‍රාසයෙන් මුදාලන්නට මේ රාජ්‍ය නායකයා කළ මෙහෙයට කෘත ගුණ සලකමිනි.
එහෙත්.....?
අපි තව කොතෙක් කල් කෘත ගුණ සලකමින්,(සිරිපාල අමාත්‍යවරයාගේ නිර්වචනය ලෙස) බත් කන මිනිසුන් වන්නට සිතා ගෙන යුද්ධය වෙනුවෙන්ම කතිරය ගසමුද?බුදුන් වහන්සේ පවා තමා බුද්ධත්වයට පත් වන්නට උර දුන් බෝධියට කළ උපකාරයට පුරා සතියක් අනිමිස ලෝචනය කළ සේක.එහෙත් උන්වහන්සේට ද එයින් නොනැවතී ඉන් එහා කරන්නට බොහෝ දේ තිබුණි.අපට ද දැන් යළි අලුතින් හිතන්නට වී ඇත.ත්‍රස්තවාදය නිමවූ රටේ ප්‍රජාත්‍රන්තවාදය මියැදෙන්නට ඉඩ දිය යුතු නොවේ.දැන් එළඹෙන්නේ අපේ වාරයයි.
ජනපති රාජපක්ෂ මහතාගේ ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශය යටතේ කළ ජයග්‍රාහී ඊලාම් සටන හැරුණු කොට මේ රටේ වැඩ කරන අමාත්‍යාංශයක් නැති තරම්ය.බදු ගැසීමෙන් මුදල් ඉපයීම විනා රාජ්‍ය ආදායම වැඩි කරන නිර්මාණශීලී ක්‍රමවේදයක් නැත.අධ්‍යාපනය හා සෞඛ්‍යය ගැන කතා කිරීමට අවැසි නැත.රාජ්‍ය මාධ්‍ය හා ජනපති වරප්‍රසාද ලබන මාධ්‍ය ඔස්සේ පුම්බා පෙන්වන සංවර්ධනයක් මිස සැබෑ යෝධ සංවර්ධන ව්‍යාපෘති ක්‍රියාත්මක නොවේ.මේ සියල්ල මැද තවමත් ජනපතිගේ දෑත් ශක්තිමත් කිරීමට වටින් ගොඩින් එක්වූ කටුසු දේශපාලකයින් මහජන මුදල් කාබාසීනියා කරමින් පාරක් පාරක් ගානේ දත් විලිස්සමින් යෝධ පුවරු මත හිනැහෙන්නේ පසෙකින් රාජෝත්තමයාගේ ඡායාරූපයක්ද ප්‍රදර්ශනය කරමිනි.
මේ සියලු දේ බලාගෙන තව දුරටත් අපි මේ ජරාජීර්ණ දේශපාලනයේ හවුල් කරුවන් වෙමුද?
මෙරට පත්වූ විධායක ජනාධිපති වරුන් අතරින් වත්මන් ජනපතිවරයා සුවිශේෂී බැව් නැවත කිව යුතු නොවේ.ඔහු මෙරට ජන මනස(ඡන්ද දායකයාගේ මනස) මැනවින් හදුනා ගෙන ඇති බවක් පෙනේ.ඔහුගේ දේශපාලන රංගනයට අදටත් ලකුණු 100න් 100 ලැබෙන්නේ ඒ නිසාය.තම බලය ගැන පමණක් සිතා කටයුතු නොකරන්නේ නම්,රාජපක්ෂ මහතා මේ මොහොතේ කළ යුත්තක් තිබේ.රජය ශක්තිමත් කිරීමට හෝ රැක ගැනීමට අමාත්‍ය ධුර අවශ්‍ය නොවේ.එබැවින් තමා සැබෑ දේශ ප්‍රේමියෙක් නම්,තනතුරු අපේක්ෂා නොකොට රජයට සහය දක්වන ලෙස ඔහු තම යෝධ කැබිනට්ටුවට අභියෝග කළ යුතුය.අද වන තුරු එසේ කරන්නට කටයුතු නොකිරීම එතුමාගේ ජනතාව කෙරෙහි ඇති කැපවීම ගැන ප්‍රශ්නාර්තයක් ඉතිරි කර ඇත. මේ ආණ්ඩුව ගැනනම් දෙවරක් සිතන්නට නැත.සියල්ල අක්‍රීයව,අකාර්යක්ෂමව හා දූෂිතව තිබේ.එහෙත් ජනපතිවරයා ගැන දැඩි තීන්දු ගන්නට තරම් ඡන්ද දායකයාට පෙළඹෙන්නට තවම කාරණයක් නැත්තා සේය.එහෙත් ඉහත කී ආකාරයේ තීන්දුවක් ගැනීමට ජනපතිවරයා පැකිලීම ගැන නැවත සිතන්නට අවශ්‍යවේ.
මේ සියල්ල මෙසේ තිබිය දී,යළි මහජන සහය හා විශ්වාසය ලබන්නට සමත් විපක්ෂ සන්ධානයක් ගොඩ නැගී තිබේද යන්නත් අවධානයට ලක් කළ යුතුය.තැන තැන පැවැත්වූ ඡන්ද සැණකෙලි මේ මස 10 වෙනිදායින් අවසන් වෙනු ඇත.ඉන් පසුව එළඹෙන්නේ මුලු රටම එකට ඡන්දය දෙන දිනයකි.එය අප හැමගේ අනාගතය තීරණය කරන්නක් නොවේද?

අපේ ක්‍රිකට් කණ්ඩායමට මොකද වුනේ?



ශ්‍රී ලංකා ක්‍රිකට් කණ්ඩායම දකුණු අප්‍රිකාවට පා තැබුවේ තවත් ලෝක ශූරතාවයක් මව් රටට ගෙන දෙන අටියෙනි.එතෙක් පැවති තරගවලදී යළි දස්කම් අතරට පැමිණ සිටි අප කණ්ඩායම ශූරයන්ගේ කුසලානයට සහභාගි වූයේ තරගාවලිය ජය ගැනීමේ හැකියාව ඇති කණ්ඩායම්වලින් එකක් ලෙසය.වත්මන් ලෝක ශූරයින් වූ ඕස්ට්‍රේලියාවද තරමක් පසුබා සිටි තත්වයක් තුළ අපගේ බලාපොරොත්තුවට නව හයියක් එක්වී තිබුණි.සමස්ත ශ්‍රී ලාංකිකයන්ගේම බලාපොරොත්තු තීව්ර කරමින් එතෙක් ලෝක ක්‍රිකට් ශ්‍රේණිගත කිරීමේ අංක 1 හි සිටි දකුණු අප්‍රිකානුවන්ගේ අභිමානය ඔවුනගේ මව් රටේදීම බිමට ඇද දැමූ අප ක්‍රිකට් ශූරයෝ තරගාවලියට සිංහ ප්‍රවිශ්ටයක් එක් කළහ.
එහෙත් ඉන් එහාට තවත් වික්‍රමයන් පාන්නට අපට හැකි වූයේ නැත.මුල් වටයෙන්ම ඉවත් වූ ශ්‍රී ලංකා කණ්ඩායම යළි සිය රට බලා ආවේ,ලෝක ශ්‍රේණිගත කිරීම්වල 7 වැන්නා බවට පත්වෙමිනි.අප පමණක් නොව ප්‍රබල දකුණු අප්‍රිකාව හා ඉන්දියාවද විසි වුණු බව සිතමින් අපවම සනසා ගත හැකි වුවද,අපට වැරදුන තැන් සොයා යාම ඉදිරියේදී අප පරාජයන්ගෙන් වළකනු ඇත.
අප කණ්ඩායමක් ලෙස අසාර්ථක වූවාද?නායකත්වය තුළ සිදුවූ අඩුපාඩුකම් මොනවාද?පසුගිය වර අයි.සී.සී. වර්ණ ප්‍රදානයේදී "ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාවේ ජීවය" ඇතුලු සම්මානවලට පාත්‍රවූ අප මෙවර තිලකරත්න ඩිල්ෂාන්ගේ සම්මානයට සීමා වූයේ ඇයි?(ශ්‍රී ලාංකික ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාවේ උන්නතිය පතන ඔබ හැමගේම අදහස්වලට ඇරයුම් කරමි.)