එහිදී විමල් ප්‍රමුඛ ජ.වි.පෙ. ද මහින්ද සමඟ සිටි අතර ඔවුන් ඉතා සාර්ථකව මහින්දගේ ප්‍රතිරූපය ඉහළ නංවන්නටත් රනිල්ගේ ප්‍රතිරූපය තළා පෙළා විනාශ කර දමන්නටත් සමත් වූහ.විශේෂයෙන්ම සටන් විරාම ගිවිසුම සමඟ ගිය රනිල්ගේ සාම ගමන දැඩි ලෙස විවේචනයට ලක් වූ අතර රටට හිතැති නායකයා ලෙස අවසානයේ ජනතාව පිළි ගනු ලැබුවේ මහින්දය.එහෙත් මේ සියලු විවේචන හා ප්‍රහාර හමුවේ රනිල් ද ඡන්ද ලක්ෂ 47ක් ලබා ගනිමින් මහින්දට කිට්ටු කළේය.කෙසේ වුවත් අවසානයේ මෙරට 5වන විධායක ජනපති වන්නේ මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාය.ඔහු විසින් ජනතාවට දුන් "මහින්ද චින්තනය" ප්‍රතිපත්ති මාලාව වලංගු වන්නේ එතැන් සිටය.
මෙහිදී මුලින්ම උතුරේ අර්බුදය සම්බන්ධයෙන් මහින්ද චින්තනය ක්‍රියාත්මක වූයේ කෙසේද?මහින්ද උතුරේ අර්බුදය ගැන ක්රියා කරනු ලැබුවේ ඔහුගේ චින්තනයට අනුව නොවේ.ඔහු කළේ නොකී දෙයකි.
ඉහතින් දැක්වෙන්නේ උතුරේ අර්බුදය ගැන මහින්දගේ තිබු චින්තනයයි.එහිදී සටන් විරාම ගිවිසුම දිගටම පවත්වා ගෙන යෑම පමණක් නොව කොටි නායකයා පෞද්ගලිකව හමු වීමට පවා ජනපතිවරයා තීරණය කර තිබුණි.ඒ අනුව ආණ්ඩුවේ ඇමතිවරුන්ද ජිනීවා යමින් කොටි සමඟ සාමය සාකච්ඡා කළෝය.එහෙත් කොටියාට සාමය ඕනෑ නැත.කොටියා සාමයට ආවේ යුධමය වශයෙන් ශක්තිමත්වීමට පමණි.එහෙත් රාජපක්ෂ රජය ද සාමයට ගියේය.කොටි සාමයට කැමති නැත.රනිල්ව කොටියාට එපා වූයේද මේ ඇද ඇද යන සාමය නිසාය.එයින් තමා ඉන්න තැනින් බිම් අඟලක් හෝ එහාට එන්නට බැරි බව ත්‍රස්තවාදීන් දන්නා නිසාය.කොටි උතුරේ ඡන්ද නවතා මහින්දට එන්න ඉඩ දුන්නේද යුද්ධය ඉල්ලා ගන්නටය.මහින්ද යුද්ධය දෙන්නේ නැති බවක් පෙනුණේය.අන්තිමට කොටියාම යුද්ධය ඉල්ලුවේය.ඒ මාවිල්ආරු සොරොව්වෙනි.ඒත් මහින්ද යුද්ධ කරන්න කැමති වූයේ නැත.මන්ද එය මහින්ද චින්තනයේ තිබුණේ නැත.ජ.වි.පෙ. නායකයා කිහිප විටක් ප්‍රසිද්ධියේ කියා ඇති පරිදි යුද්ධ කරන්න කියන්න ගිහින් මහින්දගෙන් ඔවුන් කුණු හරුප අසා ගෙන ඇත.ඔහුගේ වචනවලට අනුව "නාවන්න ගෙන යන බල්ලෙකු සේ" ජනාධිපතිවරයාව යුද්ධයට ඇද ගෙන ගිය බවක් ප්‍රකාශ කර ඇත.මහින්ද වටා සිටි ජ.වි.පෙ. හා හෙළ උරුමය යුධවාදීව ක්‍රියාත්මකවීමට ඈලි මෑලිව සිටි මහින්දව යුද්ධයට ඇද ගෙන ගියේය.එතෙක් රටේ ගොඩනැගී තිබුණු ආකල්ප නිසා යුද්ධය කියන වචනයවත් මිනිසුන් අහන්න අකමැති වෙතැයි මහින්ද මහත්තයාට සිතුණා විය හැක.එහෙත් ජන මනස යුද්ධය වෙනුවෙන් අත්පුඩි ගසන තැනට ගෙනෙන්නට එකී බලවේගවලට හැකියාව ලැබුණි.කොටි මාවිල්ආරුවට ගහන විටත් කරුණා අම්මාන් එල්.ටී.ටී.ය. හැර දමා ගොස් තිබුණි.කොටි වැඩිපුරම පිරිස් බලය පවත්වා ගැනීමට භාවිතා කරනු ලැබුවේ නැගෙනහිරයි.එහෙත් කරුණාගේ වෙන්වීම කොටි පිරිස් බලය ශක්තිමත් කිරීම අතිශයින් අඩාල කළේය.ආයුධ කොතරම් තිබුණද යුද්ධ කරන්නට මිනිස්සු ඕනෑය.බලහත්කාරයෙන් එල්.ටී.ටී.ය.ට බඳවා ගැනීම් වඩා තීව්ර කරන්නට එල්.ටී.ටී.ය.ට සිදු විය.එය එක් අතකින් දෙමළ ජනයා වෙතින් කොටි අප්‍රසාදයට පත් වන්නට ප්‍රබල හේතුවක් ද විය.කෙසේ වුවද යුද්ධය දිනෙන් දින ජයග්‍රහණ ලබමින් ඉදිරියට යන්නට විය.යුධ ජයෙන් රටම උදම් වෙමින් තිබුණි.තවද කොටියාගේ ම්ලේච්ඡ මරාගෙන මැරෙන ප්‍රහාරවලින් අහිංසක වැසියන්ගේ ලේ හැලෙද්දී යුද්ධය අවසානයක් දකින තුරු ගෙන යන ලෙස ජනතාවද ඉල්ලුවෝය.සේනාධිනායක ලෙස ජනපතිට කළ යුතුව තිබුණේ යුද්ධය දිගටම කරනවාද,නැද්ද කියා අණ දෙන්නට පමණි.ඒ අනුව රිසිසේ කොටියාට ගහන්නට මහින්ද ඉඩ දුන්නේය.තවත් විදියකින් කියතොත් වැල යන අතට මැස්ස ගැසුවේය.මහින්ද චින්තනයෙන් නොකීවත්,මහින්ද මේ කළ දේ අගනේය.එය රටට යහපත් විය.කලින් නොකීවද යහපත් දේ කිරීම කාගෙත් පැසසුමට කරුණක් වන්නකි.
උතුරු ගැන කලින් නොකී ලෙස කළද,මහින්ද චින්තනයෙන් කියූ තිබූ බොහෝ දෑ ඉටු වූයේ නැත.එය කරුණු වශයෙන් දිග හරින්නට ගියොත් සිය ගණනක ලැයිස්තුවක් බවට පත් වේ.ජනාධිපතිතුමාම ඊයේ පෙරේදා ජන හමුවකදී කීවේද,කරුණු වශයෙන් ඒවා ඉටු වූවේද කියා නොබලා රට එක්සේසත් කළ බව ගැන සිතා සතුටු වන ලෙසය.මන්ද මහින්ද කී දේ මහින්ද නොකළ බවත්,නොකී දේ කී බවත් කාටත් වඩා හොඳින් දන්නේ ඔහු නිසාය.
උදාහරණ කිහිපයක් පමණක් දක්වතොත්;ගැබිණි මවගේ පෝෂණ මල්ල,ළමුන් වෙනුවෙන් වූ වෙනම අමාත්යාංශය,සියලු සරසවි සිසුන්ට නේවාසිකාගාර,රජයේ පාසල්වල සියලු ස්වේච්ඡා ගුරුවරු ස්ථිර කිරීම,"යොවුන් දිරිය" වැඩසටහන ඔස්සේ 2006 වසරේ 50,000කටද,2007 වසරේ තවත් 50,000 කටද ඉහළ වැටුප් සහිත රැකියා ලබා දීම,විදේශ රැකියාවල නිරතවූවන් වෙනුවෙන් වෙනම විශ්රාම වැටුප් ක්‍රමයක් ඇති කිරීම ආදිය වේ.මේ කිහිපයක් පමණි.
එහෙත් කරනවා යැයි නොකී බොහෝ දේ මහින්ද කළේය.බුද්ධ ශාසන අමාත්යාංශය අහෝසි කරන බව මහින්ද කීවේ නැත.එහෙත් 112ක ඇමති මණ්ඩලයේ අද බුද්ධ ශාසන අමාත්යාංශය නැත.ජනතාවට දැරිය නොහැකි තරම් බදු පනවන බව කීවේ නැත.රාජ්‍ය මාධ්‍ය තුච්ඡ හා නින්දිත ලෙස මඩ යන්ත්‍ර බවට පත් කරන බවක් කීවේද නැත.විපක්ෂයට දේශපාලනය කිරීමට තිබෙන අයිතියට බලපෑම් කරමින් ප්‍රජාත්‍රන්තවාදය උල්ලංඝනය කරන බවක් කීවේද නැත.තම රජයක් යටතේ මිනිස් ජීවිත අනතුරේ හෙළන සෞඛ්‍යය අමාත්‍යාංශයක් ඇති කරන බවට පොරොන්දු වූයේ ද නැත.ජාතික මට්ටමේ විභාග ප්‍රශ්න පත්‍ර පවා යළි පවත්වන අධ්‍යාපනයක් තම රජය යටතේ පොරොන්දු වුයේ ද නැත.අද මේ සියල්ල මහින්ද කර තිබේ.එසේ නැත්නම් සිදුවෙන්නට ඉඩදී තිබේ.
මේ නව වසරේ කවුරු ජනාධිපති වුවද පත්විය යුත්තේ කළ හැකි දේ කියන,කී දේ කළ හැකි නායකයෙකි.අද විපක්ෂයේ පොදු අපේක්ෂකයාද විවධ පොරොන්දු ලබා දෙමින් සිටී.ඇතැම් ඒවා කරන ආකාරයද කියා තිබේ.අවශ්‍ය වන්නේ කළ හැකි දේ පමණක් කියා තමා කී දේ කිරීමය.ප්‍රේමදාස මහතා "නැති බැරි අය-ඇති හැකි අය" කිරීමට කටයුතු කළේය.එහෙත් ඔහු කළේද නැති අය ඇති අය කිරීමට රජයෙන් පිනට දීම පමණි.සිදු විය යුත්තේ එය නොවේ.මූල්‍ය හෝ භෞතික සම්පත් ප්‍රදානය මඟින් පමණක් රටක් හැදිය නොහැකිය.ජනතාව රටට නිෂ්පාදන ලබා දෙන්නන් ලෙස සවිබල ගැන්වීම කළ යුතුව තිබේ.සරලව කියතොත් කළ යුත්තේ බැරි අය හැකි අය කීරීමය.එවිට නැති අය ඇති අය වෙනු ඇත.කවුරුන් මී ළඟ ජනාධිපතිවරයා වුවද සිතිය යුත්තේ ඒ ගැනය.
