ශ්‍රී ලංකා ක්‍රිකට් කණ්ඩායම දකුණු අප්‍රිකාවට පා තැබුවේ තවත් ලෝක ශූරතාවයක් මව් රටට ගෙන දෙන අටියෙනි.එතෙක් පැවති තරගවලදී යළි දස්කම් අතරට පැමිණ සිටි අප කණ්ඩායම ශූරයන්ගේ කුසලානයට සහභාගි වූයේ තරගාවලිය ජය ගැනීමේ හැකියාව ඇති කණ්ඩායම්වලින් එකක් ලෙසය.වත්මන් ලෝක ශූරයින් වූ ඕස්ට්‍රේලියාවද තරමක් පසුබා සිටි තත්වයක් තුළ අපගේ බලාපොරොත්තුවට නව හයියක් එක්වී තිබුණි.සමස්ත ශ්‍රී ලාංකිකයන්ගේම බලාපොරොත්තු තීව්ර කරමින් එතෙක් ලෝක ක්‍රිකට් ශ්‍රේණිගත කිරීමේ අංක 1 හි සිටි දකුණු අප්‍රිකානුවන්ගේ අභිමානය ඔවුනගේ මව් රටේදීම බිමට ඇද දැමූ අප ක්‍රිකට් ශූරයෝ තරගාවලියට සිංහ ප්‍රවිශ්ටයක් එක් කළහ.
එහෙත් ඉන් එහාට තවත් වික්‍රමයන් පාන්නට අපට හැකි වූයේ නැත.මුල් වටයෙන්ම ඉවත් වූ ශ්‍රී ලංකා කණ්ඩායම යළි සිය රට බලා ආවේ,ලෝක ශ්‍රේණිගත කිරීම්වල 7 වැන්නා බවට පත්වෙමිනි.අප පමණක් නොව ප්‍රබල දකුණු අප්‍රිකාව හා ඉන්දියාවද විසි වුණු බව සිතමින් අපවම සනසා ගත හැකි වුවද,අපට වැරදුන තැන් සොයා යාම ඉදිරියේදී අප පරාජයන්ගෙන් වළකනු ඇත.
අප කණ්ඩායමක් ලෙස අසාර්ථක වූවාද?නායකත්වය තුළ සිදුවූ අඩුපාඩුකම් මොනවාද?පසුගිය වර අයි.සී.සී. වර්ණ ප්‍රදානයේදී "ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාවේ ජීවය" ඇතුලු සම්මානවලට පාත්‍රවූ අප මෙවර තිලකරත්න ඩිල්ෂාන්ගේ සම්මානයට සීමා වූයේ ඇයි?(ශ්‍රී ලාංකික ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාවේ උන්නතිය පතන ඔබ හැමගේම අදහස්වලට ඇරයුම් කරමි.)
No comments:
Post a Comment