රටේ පිනට ඔබ ආවා නොව අපි ඔබව පත් කළෙමු - ආබාධිත සෙබළු ජනපතිට කියති

(යුද්ධයේ සැබෑ විරුවන් කවුරුන්ද යන්න ඔබ හැමට යළි සිහි කිරීම සඳහා උපුටා ගත් පුවත්පත් ලිපියකි.)

ශ‍්‍රී ලංකා යුද හමුදාව

ආබාධිත සෙබළ පිරිස

2009-07-25 දින

ශ‍්‍රී ලංකා ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රික සමාජවාදී ජනරජයේ අතිගරු ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂ මැතිතුමා වෙත,

ශ‍්‍රී ලංකා යුද හමුදාවේ ආබාධිත සෙබළ පිරිස සබැඳිව ඔබතුමාගේ අවධානය යොමු කර ගැනීම පිණිසයි

උතුමාණෙනි,

ඔබතුමා ක‍්‍රියාන්විත රාජකාරි කළ අපගේ සොල්දාදුවන් හා අනෙක් සියලූ දෙනාම ගැන කතා කළා. නමුත් ආබාධිත සෙබළා ගැන කිසිම සටහනක් නෑ. අප ගැන කතා නොකළාට අපට කිසිම දුකක් නැත. අප අපගේ යුතුකම හා වගකීම සියයට දෙසීයකින් ඉටුකළේ ය. ඒ ගැන අපට සතුටුයි.

මෙම ලිපිය ලියන මා ද ආබාධිත සෙබළෙකි. මම මගේ රටට ආදරෙයි. සියලූ ජාතීන්ට ආදරෙයි. සමානාත්මතාවට කැමැතියි. එම නිසා මම ආබාධිත සෙබළෙක් වුවත් ආබාධිත තත්වය පසෙක ලා යුතුකම හා වගකීම ඉටු කළෙමි.ඔබතුමාගේ පක්ෂය එදා දුර්වල පක්ෂයක්. ඔබතුමා වටේ අද ඉන්න අය එදා කොහෙද හිටියෙ කියලා ඔබතුමාට හොඳට මතක ඇති යැයි සිතමි. ඔබතුමා වටේ ඉන්න සියලූ ම දෙනා බඩගෝස්තරවාදියෝයි. එදා ඔබතුමාව දිනවන්න ආබාධිත අපිත් ලොකු කැපකිරීමක් කළා. සෙබළෙකුට දේශපාලනය කරන්න අවසරයක් නෑ. නමුත් මේ රටට දැඩි ලෙස ඇති ආදරය නිසා ම අපගේ ජීවිතය අමතක කර අප ඔබතුමාව දිනවන්න දැඩි දේශපාලන කැපකිරීමක් කළා. මේ රටේ මිනිස්සුන්ට ඉතිහාසය අමතක වුණාට ඔබතුමාට 2005 මතක ඇති යැයි සිතමි.

එදා අප නොහිටින්න ඔබතුමාත් නැත. රටකුත් නැත. මිනී කන්නන්ගේ අමු සොහොන් පිටියක් පමණක් ඉතිරි වී තිබෙන්නට තිබිණි. ඔබතුමා මේ රටේ පිනට පහළ වූවා නොවේ. අපි ඔබතුමාව පහළ කළෙමු.

අප යුද හමුදාවට බැඳුණේ යුද්ධය සඳහාමයි. අප අපේ ජීවිතයට පොඞ්ඩක්වත් ආදරය කළේ නෑ. අප ආදරය කළේ මවුබිමට පමණි. ආබාධිත වූ පසු සෙබළා හරිම අසරණයි. මේ රටේ සෙබළු ගැන කොච්චර කතා කළත් ආබාධිත සෙබළාට හිමි නියම තැන තවම ලැබී නැත. ඒ ගැන අපිට හරිම කනගාටුයි. රූපවාහිනීවල රණවිරුවා ගැන කතාකරන කොටත් අපට කේන්ති යනවා. ඒ වෙලාවට අපේ මුවින් පිටවෙන්නේ තොපිට හෙණ ගහපිය කියන වදනයි. අපගේ බලාපොරොත්තුව වූ අවසන් යුද්ධය මාවිල්ආරුවලින් ඇරැුඹී මඩු හරහා ගමන් කරමින් සිටිනා විට අපගේ යුද හමුදාවට සෙබළ අවශ්‍යතාව දැඩි ලෙස ඇති විය. යුද හමුදාවට එකතුවන පිරිස ද ප‍්‍රමාණවත් පරිදි අඩුවිය. අපගේ ඒකක (RFT) වලට ඉහළින් බලපෑම්කරලා තිබ්බා. අනිවාර්යයෙන් ම තරුණයන් මෙච්චර ගාණක් බඳවා ගතයුතු යැයි කියලා. එම බලපෑම ආබාධිත අපහට ද ඇතිවිය. අපේ ගම්වල හිටපු තරුණ පිරිස් පුළුවන් උපරිමයෙන් යුද හමුදාවට බැඳවූවේ ය.

ඒත් අවශ්‍ය ප‍්‍රමාණය සපුරා ගැනීමට නොහැකි විය. මේ අවස්ථාවේ දී මම යුද හමුදාපතිතුමාට මෙවැනිම ලිපියක් යැව්වෙමි. ආබාධිත අපට අල්ලගන්නා භූමිය ආරක්ෂා කරගත හැකිය. පාරවල්වලට ආරක්ෂාව දිය හැකි ය. බුද්ධි රාජකාරි කළ හැකි ය. මාර්ගබාධකවල රාජකාරි කළ හැකි ය. මේ යුද්ධය ඉවර කරන්නට අපව ද දායක කරගන්න කියා මම ලිව්වෙමි. ඉහළින් අවසරය අරගෙන අපට ද යුදභූමියට යෑමට අවසර දෙන ලෙස ඉල්ලා සිටියෙමි. එතුමා ඒ ආකාරයෙන් ම අප ඉල්ලූ දේ ලබා දෙන ලදී. ඔබතුමාට ඒ ගැන අපගේ ස්තූතිය පුද කරමු. තවදුරටත් කියනවා නම් මම එතුමාගෙන් ඉල්ලා සිටියා යුද්ධය අවසන් කළ පසු ආබාධිත අප සැවොම යුද හමුදාවෙන් ඉවත් වී යාමට අවශ්‍ය වැඩකටයුතු සලසා දෙන ලෙසත් අපට සාධාරණ අයිතීන් ලබා දීමට ද (විශ‍්‍රාම වැටුපක්) කටයුතු කරන ලෙස ඉල්ලා සිටියෙමි. මෙම ලිපිය ලියන මා නම් තව ටික දිනකින් මාගේ සේවා කාලය නිමවී ආබාධිත සෙබළෙක් ලෙස යුද හමුදාවෙන් විශ‍්‍රාම යන්නෙමි. නමුත් මාගේ ආදරණීය සහෝදර ආබාධිත සෙබළුන්ට ද සාධාරණයක් ලබාදීමට උත්සාහ කිරීම මගේ අරමුණයි.

මට හැෙඟන විදිහට රටගැන සිතා අපේ ආබාධිත සෙබළු යුද භූමියට යාමට ඉල්ලා සිටියද ඔවුන් අද විඳිනා දුක් වේදනාවන් මගේ හදවත පසාරු කරනවා ඇත. මට සැනසීමක් නැත. ආබාධිත සෙබළුන්ට සාධාරණය ඉදිරියේ දී ඉටු නොවුණ හොත් අපට ඉදිරි දවසක දී මේ වෙනුවෙන් ප‍්‍රසිද්ධ වේදිකාවක හඬක් නගන්නට සිදුවනු ඇත. සියලූම ආබාධිත සෙබළ පවුල් පෙළගස්වනවා ඇත.

අපේ පළමුවැනි කණ්ඩායම (ආධාරක වන්නි බලඇණිය 1) මඩු මාර්ගය අල්ලා ගත්තේ ය. අපේ ආබාධිත සෙබළුන් පැය 24ම ගස්යට ගතකළහ. ඉදිරියට (පුනරීන්) දක්වා ගොස් අපේ සහෝදර සෙබළුන්ට අවශ්‍ය කරන සියලූ ම දෑ වෙඩි ද්‍රව්‍ය, අමතර භටපිරිස්, ආහාරපාන සැපයීම සඳහා මාර්ගයේ ආරක්ෂාව තනිකරම ලබා දුන්නේ අපේ ආබාධිත සෙබළුන් ය. එක අතක කිහිලිකරුව, අනෙක් අතේ ටී-56 ගිනි අවිය ගෙන මෙම ආබාධිත සෙබළුන්ද ඉදිරියෙන් යන සෙබළුන් හා සමාන දුක් කම්කටොළු වින්දාහ. ඒ ගැන කිසිම පත්තරයක් හෝ රූපවාහිනී හෝ නොදත්හ. හැබැයි මාධ්‍යකරුවන් ඉදිරියට ගියෙත් නැවත දකුණට ආවේත් ආබාධිත අප ලබාදුන් ආරක්ෂාව නිසයි.

මට අද තියෙන ප‍්‍රශ්නය නම් මේ රටේ ඉන්නේ මනුෂ්‍යයෝ ද තිරිසන්නුද කියන එකයි. අපේ තව ආබාධිත සෙබළ පිරිසක් ඕමන්තේ මාර්ග බාධකය භාරගෙන එතැන සිටි පිරිස ඉදිරියට යවන ලදී. මෙම ආබාධිත පිරිස ද රාජකාරිය සියයට දෙසීයක් නිවැරැදිව වගකීමෙන් ඉටුකරන ලදී. මෙම ස්ථානයේ සිටින සෙබළුන්ගේ දෙපා නැත. දෙනෙත් නැත. දෑත් තිබුණාට ඒවා බද්ධ කළ ඒවා ය. හිස්කටු කැඩිලා ය. නමුත් ඒ මාර්ග බාධකයේ දී අපේ ආබාධිත සෙබළ පිරිස විශිෂ්ට දස්කම් පෑවේ ය. අපගේ සෙබළු එම ස්ථානයට යෑමට ඉහත කිසිම දිනෙක විනාශකාරී කිසිම දෙයක් එම ස්ථානයේ දී පරීක්ෂාවට ලක්නොවී තිබිණි. අපගේ ආබාධිත සෙබළුන් එම ස්ථානය භාරගත් දවසේ ම ප‍්‍රභාකරන් නම් ත‍්‍රස්තවාදියාගේ උපන්දිනය දවසක 2008-11-26 දින දකුණේ සිංහල ජනතාවට තෑග්ගක් වශයෙන් යවන ලද ක්ලේමෝ දෙකක් හා අවශ්‍ය සියලූ වෙඩි ද්‍රව්‍ය වංගෙඩියක් තුළ තිබී ත‍්‍රස්තවාදියා ද සමග අල්ලා ගැනීමට හැකි විය. එය එම ස්ථානයෙන් නතර නොකරන්නට රට තුළ තවත් මිනී ගොඩක් දැක ගැනීමට හැකියාව තිබිණි. සමහර විට රටේ ඉන්න ඉහළ ම නායකයා ද එයට ගොදුරු වීමට ඉඩ තිබිණි.

මෙම ක‍්‍රියාව නතර කළේ සාමාන්‍ය සෙබළ වීරසිංහ නම් ගැමුණු හේවා රෙජිමේන්තුවේ ආබාධිත සෙබළා ය. මොහුට ලාන්ස් කෝප‍්‍රල් නම් නිලය ලබාදෙන ලදී. නමුත් මෙම සෙබළා එම නිලය ප‍්‍රතික්ෂේප කර නි.නො.නො. විය. මොහුට ඇත්තේ හිසේ ආබාධ තත්වයක් නිසා ඔහුට අවශ්‍ය නිදහස හා වෛද්‍ය ප‍්‍රතිකාර ය. නමුත් එතැන ඉන්න වගකිව යුතු නිලධාරීන්ට ඒ බව නොතේරේ.

හමුදාවට භාරවන ලක්ෂ ගණනක සරණාගතයන් අප ආබාධිත සෙබළුන් විසින් පරීක්ෂාවට ලක්කරන ලදී. පැය 24ම විවේකයක් නැතිව රාජකාරියේ යෙදී සිටියෙමු. ගිනිකූරක තරම් ප‍්‍රමාණය පවා අත්අඩංගුවට ගැනීමට හැකිවිය. ආබාධිත සෙබළාගේ රාජකාරිය කොහොමද කියලා ඔබතුමාට සිතාගත හැකි ය. මාර්ග බාධකයේ සිටි නමුත් මෙම සෙබළුන්ට ද කිසිම පහසුකමක් නැත. මෙම ස්ථානයේ සිටින සියලූම සෙබළුන්ට ආහාරපාන පිළියෙළ කරන්නේ, ආබාධිත (පාදයක් අහිමි) ලාන්ස් කෝප‍්‍රල් ජයරත්න නම් (එස්.ආර්) රෙජිමේන්තුවේ සෙබළා ය.

තවත් ආබාධිත සෙබළුන් පිරිසක් කොළඹ ඇතුළු මහ නගර තුළ පැය විසිහතර පුරාම බුද්ධි රාජකාරිවල යෙදී සිටිති. කොළඹ ඇතුළු සෑම නගරයකම රාජකාරිවල යෙදෙමින් ත‍්‍රස්තවාදියාගේ ත‍්‍රස්ත ක‍්‍රියා නතර කිරීමට ඔවුන්ට හැකිවිය. මෙම සියලූ රාජකාරි කරන්නේ ආබාධිත සෙබළුන් ය. ආබාධිත සෙබළෙක් යනු ශරීරයේ යම් කොටසක් හෝ කොටස් කිහිපයක් කැඞීබිඳී යාම නිසා අපහසුවෙන් ජීවත්වන පුද්ගලයෙකි. යුද හමුදාවට සුදුසු වන්නේ සර්ව සම්පූර්ණ සොල්දාදුවන් ය.

ආබාධිත සෙබළා ඉහත කී රාජකාරි කළාට එම සියලූ දේ කරන්නේ සිතේ ඇති හයිය හා සෙබළාගේ ඇති විනයගරුක බව නිසා ය. දැන් යුදහමුදාව තුළ කටකතාවක් ඇත. ප‍්‍රභාකරන් මැරෙණ මොහොතේ කියා තිබෙනවාලූ ඔබලාට ඉදිරියේ දී මං නැති අඩුව දැනෙයි කියලා. මේ කතාව හරියට ම ඇත්ත ද බොරුද කියලා අපි නොදනිමු. හැබැයි කතාව නම් අපට නිතර මතක් වෙනවා.

ත‍්‍රස්තවාදය නැති කරන්න නිවැරැදි නායකත්වය ලබා දී ඔබතුමා මහා පිං කන්දරාවක් ඔබතුමාගේ ආත්මයට එකතුකර ගත්තේ ය. ඔබතුමා දැනුවත්ව හෝ නොදැනුවත්ව ආබාධිත සෙබළුන්ට වධ දී මහා පවක් කර නොගන්නා මෙන් ඔබතුමාගෙන් ඉතා කරුණාවෙන් ඉල්ලා සිටිමි.

යුද හමුදා සෙබළුන්ට ගමන් පහසුව සඳහා රුපියල් කෝටි ගණනක් වෙන්කර ඇති නමුත් 2009 වර්ෂයේ සෙබළුන්ගේ නිදහස් ගමන් බලපත‍්‍රය මේ වනතුරු ලැබී නැත. ඩලස් අලහප්පෙරුම මැතිතුමා මෙම මුදල්වලට කුමක් ද කළේ. ලෝක ඉතිහාසයේ භයානකම ත‍්‍රස්තවාදය නැතිකළ එක ම රට ශ‍්‍රී ලංකාව ය ලෝක ඉතිහාසයේ ආබාධිත සෙබළුන් යුද භූමියට ගිය එකම රට ශ‍්‍රී ලංකාව ය ලෝක ඉතිහාසයේ ආබාධිතයන්ව මරාගෙන කන එක ම රටත් ශ‍්‍රී ලංකාව ය

මෙයට,

ආබාධිත සෙබළුන් පිරිසක්

2009.11.01 - ලංකා ඉරිදා සංග්‍රහය